Het nemen van pijnstillers is voor velen niet de favoriete bezigheid. En hoewel we veel, vaak gerechtvaardigde, redenen hebben om het gebruik van het medicijnen te verafschuwen, helpt het niet. Het verafschuwen van medicijnen is zelfs contraproductief. Er zijn namelijk sterke aanwijzingen dat de manier waarop u pijnmedicatie gebruikt van belang is. Want ook binnen medicijngebruik is er sprake van een placebo-effect. Dit inzicht, waar we later op terug gaan komen, is interessant omdat we nu een tweede manier hebben om pijnmedicatie te upgraden. Naast het creëren van krachtigere ingrediënten kunnen we ons nu ook op de context van de inname richten om zo het placebo effect te vergoten. In de komende blog vertellen we meer over het placebo-effect, de onderzoeken die bewijzen dat er ook in medicijnen een placebo-effect zit, en de manier waarop Pain-Changer deze inzichten integreert.
Wat is het placebo-effect?
Het woord placebo komt vanuit het Latijn en betekent: ik zal behagen. Officieel kan een placebo alles zijn dat een echte medische behandeling lijkt te zijn, maar dat niet is. Het komt in elke vorm, variërend van een pil, crème tot een shot. Alle placebo's hebben gemeen dat ze geen werkzame stof bevatten die bedoeld is om rechtstreeks het lichaam te beïnvloeden. Ze dragen neutrale ingrediënten.
Het is belangrijk om te begrijpen dat "placebo" en het "placebo-effect" verschillende dingen zijn. De term placebo verwijst naar de inactieve stof zelf, bijvoorbeeld een met suiker gevulde capsule die in een controlegroep wordt gebruikt tijdens een klinische proef. Ter vergelijking: het placebo-effect is wanneer een verbetering van de symptomen wordt waargenomen, ondanks het gebruik van een niet-actieve behandeling. Dus eigenlijk is de placebo het daadwerkelijke product, en het placebo-effect is wanneer de fysieke of mentale gezondheid van een persoon lijkt te verbeteren na het nemen van een placebo of 'nep'-behandeling. Zo zien veel zorgorganisaties het placebo-effect.
Deze definitie van het placebo-effect is echter niet helemaal kloppend omdat het suggereert dat het placebo-effect puur voortkomt uit het nemen van een placebo. Recente onderzoeken bewijzen daarentegen dat het placebo-effect ook in medicijnen bestaat. Hoe wetenschappers dit hebben ontdekt kunt u teruglezen in het volgende onderdeel. Hier staat het open-hidden experiment staat centraal.
Het placebo-effect binnen medicijnen
Stel je voor dat je pijnmedicatie neemt, en iemand vraagt hoeveel van het effect te danken is aan de ingrediënten en hoeveel het resultaat is van het placebo-effect. Nog even los van de vraag of je gelooft of er een placebo-effect in medicijnen zit, zou je waarschijnlijk gemerkt hebben dat zelfrapportage voor dergelijke taken niet geldig zou zijn. Want hoe kun je het medicijneffect scheiden van het placebo-effect? Welnu, er is een briljante wetenschappelijke opstelling die deze twee componenten scheidt. Het heet het open-hidden experiment, en het gaat als volgt.
Patiënten met vergelijkbare pijnniveaus werden willekeurig toegewezen aan twee groepen. De ene groep kreeg pijnmedicatie van een arts, de andere van een automatische pomp. Als je het medicijn van een dokter kreeg zag je het aankomen, terwijl de machine geen signaal gaf wanneer het medicijn kwam. Deze patiënten zagen het medicijn dus niet aankomen. De resultaten zijn verrassend maar duidelijk; de pijnstiller toegediend door een arts was krachtiger dan die van de geautomatiseerde machine. Hierdoor hadden deze patiënten minder hoge dosering nodig voor voldoende pijnstilling. En voor alle duidelijkheid: beide aandoeningen kregen een identieke pijnstiller in gelijke doseringen (Colloca, Lopiano, Lanotte, & Benedetti 2004).
De wetenschappers concludeerde dat, op de een of andere manier, de effectiviteit van een pijnstiller wordt verhoogd wanneer je het krijgt van een arts. Want het kon niet komen door verschillende ingrediënten van de medicijnen, want deze waren immers gelijk. Er moet dus een tweede factor zijn die bijdraagt aan de effectiviteit van pijnmedicatie. Vervolgstudies waarbij de hersenactiviteit werd gemeten brachten inzicht om dit extra effect te begrijpen. Deze hersenscans lieten zien dat het krijgen van een medicijn door een arts de interne apotheek activeerde. Dit is een hersengebied waar allerlei natuurlijke stofjes worden geproduceerd. Sommige van deze stofjes hebben een pijnstillende werking die vergelijkbaar is met de manier waarop morfine werkt. Deze natuurlijke pijnstillers verplaatsen zich via de bloedwegen om, samen met het "echte" medicijn het pijnsignaal te stoppen (Benedetti, 2014; Peciña & Zubieta, 2013). Deze natuurlijke pijnstillers worden dan ook teruggevonden in het bloed van patiënten die het medicijn van een arts hebben ontvangen.
Aan de Stanford Universiteit vertaalden wetenschappers deze bevindingen in een overzichtelijke grafiek. Laten we er even samen doorheen lopen. Dus stel je voor dat je een pijnstiller neemt en het effect ervan in de gaten in kaart brengt. Op de verticale as staat het totale effect van een pijnstiller. Hoe hoger de as, hoe meer pijnstilling. Decennia lang dachten we dat alleen de chemische stoffen van de pijnstiller invloed hebben op de effectiviteit van een medicijn. Onlangs ontdekten wetenschappers echter een tweede bijdrager. Ze ontdekten dat biologische, psychologische en sociale processen de uitkomst van een pijnstiller beïnvloeden. Deze tweede factor, het placebo-effect genoemd, kan een extra effect creëren bovenop het medicijneffect, zoals we hebben gezien in het open-verborgen experiment (Colloca, Lopiano, Lanotte, & Benedetti 2004).
De presentatie van een medicijn is belangrijk
We hebben eerder gelezen dat het ontvangen van een medicijn door een arts een voordeel oplevert ten opzichte van een machine. Naast de ingrediënten van een medicijn is dus ook de manier waarop het wordt toegediend relevant. En met dit inzicht komen er veel ander factoren die belangrijk zijn en het effect van een medicijn kunnen boosten. Zo is de manier waarop de arts communiceert belangrijk. Is dit met warmte en empathie dan is het effect groter. Maar ook het vertrouwen, dus een positieve verwachting, van verminderde pijnniveau's activeert de aanmaak van natuurlijke pijnstillers. Zelfs het voelen van steun door geliefdes en lotgenoten kan de interne apotheek activeren.
Andere onderzoeken toonden ook aan dat het uiterlijk van het medicijn zelf er ook toe doet. Wetenschappers ontdekten dat zowel kleine als grote pillen een groter effect hebben (Millard, 2017). Zo lijken mensen er van uit te gaan dat een klein medicijn extreem krachtig moet zijn. Ze denken waarschijnlijk dat als het zo klein is, het waarschijnlijk echt krachtige ingrediënten bevat. Terwijl een grote capsule mensen doet denken: 'Wauw, daar zit veel medicijn in. Ik krijg een grote behandeling". Zoals we in het programma zullen leren, kunnen deze gedachten een enorme impact hebben op de effectiviteit van pijnmedicatie. Maar voor nu, leun achterover, ontspan en lees over nog meer verbazingwekkende resultaten van soortgelijke onderzoeken.
Oké. Dus de grootte van een pil is belangrijk. Wat nog meer? We weten nu dat kleur er ook toe doet (De Craen, Roos, De Vries & Kleijnen, 1996). Rode, gele en oranje medicijnen worden geassocieerd met een stimulerend effect, terwijl blauw en groen gerelateerd zijn aan een kalmerend effect. Vervolgens is de vorm van het medicijn. Bij dezelfde dosis van een stof is een capsule effectiever dan een pil. En effectiever dan een capsule is het injecteren van de stof met een naald. Het lijkt erop dat hoe radicaler de vorm van het medicijn is, hoe sterker het effect. En last but not least, ook de marketing van drugs is van belang (Branthwaite & Cooper 1981; Faasse & Martin, 2018). Als je het medicijn een mooie naam geeft, werkt het beter dan wanneer je het niet doet. Een merkcapsule is effectiever dan een onbedrukte capsule. En tot slot hangt het principe van schaarste en prijsstelling samen met de effectiviteit van een medicijn. Wanneer een identiek geneesmiddel duurder of moeilijker verkrijgbaar is, neemt de effectiviteit toe (Meissner & Linde, 2018; Waber, Shiv, Carmon & Ariely 2008).
Wat doen wij met deze kennis?
Hoewel de meeste "echte" pijnstillers behoorlijk krachtig zijn, zien wij nog steeds potentieel om de effectiviteit van medicijnen te laten toenemen. De Stanford-grafiek laat ons zien dat er twee opties zijn om de effectiviteit van pijnstillers te vergroten. De eerste is om het medicijneffect te vergroten door krachtigere ingrediënten toe te voegen. Ten tweede kunnen we streven naar een sterker placebo-effect. Omdat onze benadering vrij nieuw is, zien wij veel kans om het placebo-effect te vergroten. Hoewel wetenschappers het placebo-effect nog steeds aan het ontrafelen zijn, beschrijven sommige studies het potentieel ervan als het toevoegen van een shot morfine bovenop het medicijneffect (Levine & Gordon, 1984). En het beste is, het toevoegen van dit extra effect brengt geen bijwerkingen met zich mee omdat het maakt gebruik van ons natuurlijke vermogen om te genezen. Klinkt goed, toch?
Om het placebo-effect van uw medicijn te maximaliseren, pasten we de biopsychosociale benadering toe in ons Contextual Healing-programma.
Sociaal & Omgeving (contextual). Uit deze blog hebben we geleerd dat de context van het innemen van medicijnen ertoe doet. In ons programma herontwerpen we uw medicijnritueel. We voegen daar allerlei mogelijke factoren aan toe die de aanmaak van natuurlijke pijnstillers activeren.
Psychologisch. Het open-verborgen experiment toonde ons dat positieve verwachtingen de interne apotheek activeren. In het programma beheren onder andere we verwachtingen, vinden we productieve emoties en werken we aan de juiste kennis.
Biologisch. We zullen eraan werken om uw lichaam te overspoelen met zoveel mogelijk natuurlijke pijnstillers en de productie van pijnbevorderende stofjes te minimaliseren.
Join us for the ride
Dat was hem! Klaar om nu ook die tweede stap te zetten en jouw interne apotheek aan het werkt te zetten voor extra natuurlijke pijnstillers? Meld je dan nu, geheel vrijblijvend, aan voor onze pijnmedicatie coaching.
Hiermee komen we aan het einde van onze ontdekkingsreis in deze blogpost. We zijn dankbaar voor je aandacht. Als deze informatie waardevol voor je is geweest, nodigen we je uit om deze te delen binnen je netwerk. Laten we samen onze boodschap verspreiden en streven naar een wereld met minder pijn.
Belangrijk: Deze blog dient uitsluitend educatieve doeleinden en biedt geen persoonlijk medisch advies.
Bronnen
Benedetti, F. (2014). Drugs and placebos: what’s the difference?.
Branthwaite, A., & Cooper, P. (1981). Analgesic effects of branding in treatment of headaches. Br Med J (Clin Res Ed), 282(6276), 1576-1578.
Colloca, L., Lopiano, L., Lanotte, M., & Benedetti, F. (2004). Overt versus covert treatment for pain, anxiety, and Parkinson's disease. The Lancet Neurology, 3(11), 679-684.
De Craen, A. J., Roos, P. J., De Vries, A. L., & Kleijnen, J. (1996). Effect of colour of drugs: systematic review of perceived effect of drugs and of their effectiveness. Bmj, 313(7072), 1624-1626.
Faasse, K., & Martin, L. R. (2018). The power of labeling in nocebo effects. International review of neurobiology, 139, 379-406.
Levine, J. D., Gordon, N. C., Smith, R., & Fields, H. L. (1981). Analgesic responses to morphine and placebo in individuals with postoperative pain. Pain, 10(3), 379-389
Levine, J. D., & Gordon, N. C. (1984). Influence of the method of drug administration on analgesic response. Nature, 312(5996), 755-75
Millard (2017). The Placebo Problem, Part 10: The Devil’s in the Details. Retrieved from: https://premier-research.com/perspectives-placebo-problem-part-10-devils-details/
Meissner, K., & Linde, K. (2018). Are blue pills better than green? How treatment features modulate placebo effects. International review of neurobiology, 139, 357-378.
Peciña, M., & Zubieta, J. K. (2013). Molecular mechanisms of placebo responses in humans. Placebo and Pain, 25-36.
Waber, R. L., Shiv, B., Carmon, Z., & Ariely, D. (2008). Commercial features of placebo and therapeutic. Jama, 299(9), 1016-1017.
Comments